«44-օրյա պատերազմի արդյունքում Ռուսաստանն ու Թուրքիան վերադասավորել են իրենց դիրքերը Հարավային Կովկասում՝ ստանալով առավել ներկայանալի կարողություններ, և դա արվել է տեղի պետությունների ինքնիշխանության ու Արևմուտքի ներկայության հաշվին։ Հիմա թե՛ Ռուսաստանի, թե՛ Թուրքիայի գլխավոր խնդիրներն են՝ հնարավորինս ճնշված պահել տեղի պետություններին՝ պահպանելով նրանց ինքնիշխանության հաշվին գրաված դիրքերը, և հնարավորինս դուրս պահել Արևմուտքը տեղի զարգացումներից ու պահպանել նրանց հեռանալու հաշվին ձեռք բերած «լգոտաները»…
…«Այս ամենի մեջ Հայաստանի համար ամենաբացասականն այն է, որ տարածաշրջանի վերահաստատված «տերերը» ու նրանց նպատակները լրջագույն մարտահրավերներ են բերում»։
Ամբողջական վերլուծությունը կարող եք կարդալ՝ անցնելով հղմամբ։