Մեր տարածաշրջանը Վաշինգտոնում ընդհանուր առմամբ ընկալվում է որպես օժանդակ գործոն։ Օժանդակ գործոն Ռուսաստանի, Չինաստանի, Իրանի, Թուրքիայի հետ հարաբերություններում կամ, ասենք, օրինակ՝ ուկրաինական պատերազմում ու այն բովանդակող գլոբալ դիմակայության մեջ։
…Հայաստան-ԱՄՆ հարաբերությունների զարգացման համար կան անհրաժեշտ, բայց ոչ բավարար պայմաններ, ոչ բավարար, քանի որ Վաշինգտոնում դեռ բավական կայուն է Հայաստանի ընկալումը՝ որպես ռուսական անվտանգային ճարտարապետության բաղկացուցիչ մասի կամ Ռուսաստանի սատելիտի։ Այդ ընկալումը կարող է կոտրվել միայն հեղափոխական փոփոխությունների շնորհիվ։
Լուրջ որոշումները Վաշինգտոնում կայացվում են ոչ թե մի քանի անհատի, այլ ըստ էության մի քանի գերատեսչությունների և մի քանի տասնյակ, եթե ոչ հարյուր անհատների համակարծության արդյունքում, ինչը նշանակում է, որ Հայաստան-ԱՄՆ հարաբերություններում շրջադարձ կազմակերպելու համար անհրաժեշտ է մտքի հեղափոխություն։ Նման հեղափոխությունը հնարավոր է շատ կոնկրետ աշխարհաքաղաքական գործընթացների ու Հայաստանի կողմից համապատասխան աշխատանքի ու վճռական գործողությունների արդյունքում։
Ամբողջական սյունակը կարող եք կարդալ՝ անցնելով հղմամբ։
