- Արդյո՞ք ակտուալ է ՀՀ ազգային անվտանգության ռազմավարությունը:
- Ո՞րն է ոչ բլոկային պետության կարգավիճակը:
- Արդյո՞ք Հայաստանը պետք է դուրս գա ՀԱՊԿ-ից:
- Չեզոք պետություններ և ցանկապատման (hedging) քաղաքականություն վարող պետություններ:
- Ի՞նչ կարող է անել գիտական հանրույթը Հայաստանում:
- Հայաստանը կարո՞ղ է գնալ ոչ բլոկային պետության ուղով` մնալով ԵԱՏՄ անդամ:
Անվտանգային հարցերին նվիրված «Դիլեմա» փոդքասթի հաջորդ թողարկման մեջ այս հարցերը վերլուծում են քաղաքական գիտությունների թեկնածու, դոցենտ Նարեկ Գալստյանը, ԵՊՀ Միջազգային հարաբերությունների և դիվանագիտության ամբիոնի ասիստենտ Էրիկ Դավթյանը և «Անվտանգային քաղաքականության հետազոտական կենտրոնի» ղեկավար Արեգ Քոչինյանը:
Նարեկ Գալստյան
«Այն հարցի պատասխանը՝ պատրաս՞տ է արդյոք Հայաստանը, ռազմապես, տնտեսապես սպասարկել իր անվտանգության քաղաքականությունը, դիմակայել անվտնագության ռիսկերին, եթե դուրս է գալիս ՀԱՊԿ-ից՝ ես կտամ բացասական պատասխան։ Այո, ՀԱՊԿ-ից դուրս գալը հարավորություն է բազմազանեցնելու արտաքին գործընկերներին ռազմապաշտպանական ոլորտում, սակայն մենք անգամ երաշխիքներ չունենք՝ արդյոք այդ այլ պետությունները ցանկություն ունե՞ն ստանձնելու նմանատիպ պարտավորություններ»։
Էրիկ Դավթյան
«Անկախ նրանից, թե ինչ տեսակի ռազմավարություն է որդեգրում փոքր պետությունը, որդեգրելուց առաջ պետք է հասկանալ՝ արդյոք ինքը բավարարո՞մ է այդ ռազմավարության համար անհրաժեշտ պահանջներին»։
Արեգ Քոչինյան
«Փոքր պետությունների կոնցեպցիան և նոր մտածողությունը, նոր ճարտարապետությունը չի գալիս որպես մեկ առանձին էլեմենտ, այլ՝ համալիր փոփոխություններ է ենթադրում»։
