- Ի՞նչ է նշանակում տնտեսական դիվերսիֆիկացիա։
- Արդյո՞ք դիվերսիֆիկացված է Հայաստանի տնտեսությունը։
- Ի՞նչ դեր ունեն ներքին բարեփոխումները տնտեսության զարգացման գործում։
- Հնարավո՞ր է արդյոք նվազեցնել տնտեսական կախումը Ռուսաստանից՝ շարունակելով մնալ ԵԱՏՄ-ում։
- Ինչքանո՞վ են արաբական երկրները գրավիչ և հեռանկարային Հայաստանի տնտեսության զարգացման համար։
Անվտանգային հարցերին նվիրված «Դիլեմա» հաղորդաշարի հերթական թողարկմանը այս հարցերը վերլուծում են տնտեսագետ, ՀՊՏՀ մակրոէկոնոմիկայի ամբիոնի վարիչ Սոս Խաչիկյանը, տնտեսագետ, ՀՊՏՀ վիճակագրության ամբիոնի վարիչ Արմեն Քթոյանը և «Անվտանգային քաղաքականության հետազոտական կենտրոնի» ղեկավար Արեգ Քոչինյանը:
Սոս Խաչիկյան
«Եվրամիության շրջանակում մեր հնարավորությունների տեսանկյունից հատուկ ուսումնասիրություն պետք է իրականացնել։
Իհարկե, ցանկալի է շատ ավելի բարձր ստանդարտներով միջավայրի հետ ինտեգրվել, այնպիսին, ինչպիսին ԵՄ-ն է, բայց պետք է նաև պատկերացնել դրա հետ կապված և՛ ռիսկերը, և՛ հնարավորությունները, ինչպես նաև՝ խոչընդոտները, որոնք, ըստ իս բավականին մեծ են… սա ենթադրում է, որ օրակարգը պետք է ձևավորվի հատուկ վերլուծությունների, հատուկ ուսումնասիրությունների հիման վրա»։
Արմեն Քթոյան
«Կա ռիսկի ինչ-որ մի մակարդակ՝ ոչ համակարգայինը, որը կարող ես դիվերսիֆիկացիոյավ նվազեցնել։ Պետք է հասկանանք, որ դիվերսիֆիկացիայից շատ բան պետք է չէ պահանջել, բայց դիվերսիֆիկացիայի հիմքում, չափանիշը պետք է լինի ռեսուրսների օգտագործման արդյունավետությունը։ Եթե այդ արդյունավետությունը պահանջում է, որ հարաբերություն պետք է կառուցես այս երկրի հետ, եթե պահանջում է, որ քո տնտեսության այս մի ճյուղում պետք է այս ստանդարտները կիրառես, և այն ճյուղի խթանման համար այսքան ռեսուրս հատկացնես, ուրեմն՝ դա պետք է կատարես»։
Արեգ Քոչինյան
«Մեր խնդիրների լուծումը Հայաստանի ժողովրդավարական ինստիտուտների, կառուցակարգերի հետագա զարգացման և խորացման մեջ է»։
