«Ադրբեջանն ուզում է օգտագործել ցանկացած հնարավորություն ցանկացած առավելության հասնելու համար. դա կլինի, օրինակ, դիրքային առաջխաղացումը, Լաչինի միջանցքի փակումը կամ հարյուր արցախահայերի հեռացումը…»…
…«44-օրյա պատերազմից հետո Ադրբեջանը ցույց է տալիս բավականին մաքսիմալիստական քաղաքականություն. ուզում է ամեն ինչ և միանգամից: Ցանկացած առաջխաղացում և ձեռքբերում Ադրբեջանի համար ինքնին նպատակ է. մինչև խաղաղությունը պոկել մաքսիմալը, կամ եթե մենք գնում ենք դեպի նոր պատերազմ, այն սկսել իրենց համար բարենպաստ դիրքից: Կա նաև երրորդ տարբերակը. եթե մենք գնում ենք նոր սառեցման, նոր ստատուս քվոյի, էլի մինչև այդ ստատուս քվոյի սահմանումը առավելագույնը կրծելով վերցնել»։