174
«Այս գործընթացը, որն ընթանում է Հայաստանում և Հայաստան-ՀԱՊԿ հարաբերություններում՝ ի վերջո կհասնի իր հանգուցակետին…
Չի կարող այս գործընթացն ավարտվել «ոչ մի բանով», չի կարող երկիրը 8-9 ամիս որևէ կազմակերպության ըստ էության բոյկոտ հայտարարել և հետո շարունակել մասնակցել այդ կազմակերպության առօրյա աշխատանքին»…
…«Արցախն այն ընկալմամբ, որով կա մեր հասարակության մեջ՝ այլևս չկա»…
…«Այս փուլում մեր առաջնահերթությունը պետք է լինի 3 բան. Առաջինը՝ Ադրբեջանի հետ խաղաղության պայմանագրի ստորագրում, երկրորդ՝ ժամանակ և աշխատանք ուժային բալանսի վերականգնման ուղղությամբ. իմ գնահատմամբ սա է երկարաժամկետ խաղաղության գրավականը։ Եվ երրորդը՝ Հայաստանը, որպես միջազգային իրավունքի սուբյեկտ պետք է կարողանա որոշակի համակեցության ֆորմուլա գտնի Թուրքիայի և Ադրբեջանի հետ»։
