- Այժմ ի՞նչ վիճակում են Հայաստան-Ռուսաստան հարաբերությունները:
- Արդյո՞ք փոխվել է Ռուսաստանի նկատմամբ վերաբերմունքը ժողովրդի շրջանում:
- Ինչպե՞ս փոխվեցին հարաբերությունները 2018, 2020 և 2022 թվականներից հետո:
- Ինչո՞ւ և ինչպե՞ս են ռուս սահմանապահները հայտնվել Հայաստանում:
- Արդյո՞ք Լեռնային Ղարաբաղը երբևիցե կարևոր նշանակություն է ունեցել Ռուսաստանի համար:
Անվտանգային հարցերին նվիրված «Դիլեմա» փոդքասթի հաջորդ թողարկման մեջ այս հարցերը վերլուծում են «Անվտանգային քաղաքականության հետազոտական կենտրոնի» փորձագետ Ռոբերտ Ղևոնդյանը, «Ժողովրդավարության և անվտանգության» տարածաշրջանային կենտրոնի նախագահ Տիգրան Գրիգորյանը և «Անվտանգային քաղաքականության հետազոտական կենտրոնի» ղեկավար Արեգ Քոչինյանը:
Ռոբերտ Ղևոնդյան
«Երբ Հայաստանին պետք է օգնություն այդ պարիտետը հայաստանը չի տեսնում, իսկ երբ Ադրբեջանի հետ կապված որոշակի գործընթացներ կան՝ դա դրսևորվում է ամենալայն ձով, և այստեղ ևս Հայաստանում բազմաթիվ հարցեր են առաջանում Ռուսաստանի քաղաքականության նկատմամբ, ինչն էլ ի վերջո բերում է նրան, որ հայաստանը փորձում է դիվերսիֆիկացնել։ Առայժմ խոսվում է անվտանգության մասին, բայց կարծում եմ, որ դիվերսիֆիկացումն անհրաժեշտ է նաև այլ ուղղություններով։ Տնտեսական դիվերսիֆիկացումը, որը գլխավոր ուղղություններից մեկն է և անվտանգության բաղադրիչ՝ նույնպես պետք է լինի օրակարգային հարց Հայաստանի իշխանությունների համար»։
Տիգրան Գրիգորյան
«Թույլ Ռուսաստանի համար վերահսկողության պատրանք ստեղծելը շատ ավելի կարևոր է, քան՝ իրական իրադարձությունները»։
Արեգ Քոչինյան
«Պետք է ֆիքսել, որ այս պահի դրությամբ Հայաստանի համար Հայաստան-Ռուսաստան հարաբերությունները խնդիր են, և խնդիր են 4 մակարդակներում. Առաջինը՝ խնդիր են մտածողության պատճառով, երկրորդը՝ ձևավորված շահերն են, երորրդը՝ հարաբերությունների ծավալն է, և չորորդը՝ ազդեցության կիրառումն է»։
